De humor van Urbanus is taboeloos. De hoofdrolspelers zijn allesbehalve rolmodellen. Urbanus wordt opgevoerd als een 12-jarige jongen met een baard die jaar na jaar blijft zitten op school. Zijn vader Cesar is een werkloze, luie boer die vooral oog heeft voor zijn pijp. Urbanus’ moeder heeft dan weer een adoratie voor Mariabeeldjes en houdt zich vooral bezig met het afstoffen ervan. Verder spelen huisdieren Amedee de Vlieg en Nabuko Donosor de tweedelige hond belangrijke rollen in het bizarre universum van Urbanus.

Urbanus is in al die jaren immateriaal erfgoed geworden. Hij staat voor pure verbeelding en absurd absurdisme en dat prikkelt ons theatermakerhart. Het is onze uitdaging om dit universum te vertalen naar de scène en -een nieuwe generatie- Vlamingen verliefd te laten worden op het krankzinnige universum van Urbanus.